falenica.pl

To już ostatnia część opowieści o Aleksandrowie napisana przez M. Olszewskiego/Tygodnik Powszechny, jaka ukaże się jutro w wydaniu „papierowym” NA.

W Internecie znajdzie się jeszcze część poświęcona miastu Józefów. Dlaczego, czy to przypadek? Odnosimy wrażenie, że było to świadome zamierzenie autora artykułu. A o tym później – zostańcie z nami:)

* * *
Furka toczy się żużlową drogą. Aleksandrów jest jak przekrój geologiczny polskich przedmieść. Domy starych mieszkańców pomieszały się z nowymi. W nowych domach mieszkają warszawiacy nieraz bardzo bogaci, ale są i tacy, którzy przeliczyli się z kosztami i teraz nie stać ich na opłacanie rachunków. Schludne wille sąsiadują z szarymi pudełkami z pustaków, budowanymi 30 lat temu. Krzysztof: – Jest tu taka dzielnica tutejszych, Wysoczyzna się nazywa. Budowali ją metodą gospodarczą. W sobotę przyjeżdżała cała rodzina, zwozili pustaki, stawiali połowę chałupy w dwa dni. Wprowadzali się i już. Kto tam miał, ten budował dalej, niektórzy nawet tynku nie kładli. Potem przyszła druga połowa lat 80. i co obrotniejsi miejscowi zaczęli produkować plastik. Oryginalny zestaw do kuchni
Jedni poszli w solniczki, inni w miski i w rozpylacze do dezodorantów.
Najnowsza architektura bardzo się panu Krzysztofowi podoba. Schludna, kolorowa, nie takie brzydactwa jak za komuny. Tylko o ludziach nic nie wie, nawet swoich sąsiadów nowych nie zna, bo jak. Żyją obok siebie, zgodnie, ale na dystans.
Krzysztof ma 3 hektary ojcowizny. Ziemia nie bardzo dobra, grunty podmokłe, na wiosnę podchodzą wodą. Jest milionerem i dobrze o tym wie. Dzieciaki i żona suszą głowę: „Ojciec, rzuć tę gospodarkę, zrób jak inni. Po co ty ziemniaki sadzisz? Podziel ziemię na działki, zostaw nam kawałek, będziemy żyć jak lordy”. Do drzwi regularnie stukają deweloperzy. W ciągu kilku lat cena ziemi w tych okolicach poszła w górę czterokrotnie. Nawet 600 zł za metr płacą. 3 hektary ojcowizny. Fortuna. A on się uparł. Mówi, że nie odda. Jakoś szkoda, no i gdzie mu będzie lepiej? Baśka zatrzymuje się przed sklepem. Koledzy czekają, widać, że są stąd. Piwko czeka. A on na odchodne odwraca się i z błyskiem w oku mówi: – Nie oddam. A przynajmniej nie teraz. Toć ceny ciągle idą w górę!