falenica.pl

- Panie, powiedz Pan, czy ta katastrofa to nie jest drugi Katyń?
- A czy to nie jest głupota?
- No wie Pan, ale ja temu Komorowskiemu nie daruję
- ?
- …żeby zabrać Jaruzelskiego i jechać z nim do tej Moskwy na tego 9 Maja…
( dialog na jednej z drogo-ulic w Aleksandrowie)

**
A czy można nie darować Komorowskiemu, a darować sp. L. Kaczyńskiemu, który jako pierwszy zapowiedział, że miejsce dla frontowego towarzysza, generała i kontraktowego prezydenta znajdzie się na pokładzie TU – 154 M? Czy można odbierać komuś prawo do patriotyzmu, prawo do Polski widzianej inaczej?
A czy można odbierać Rosjanom prawo do ich największej świętości XX wieku tj. święta z okazji zwycięstwa nad faszyzmem i to w dniu 9 –tego, a nie 8 –go maja?
A czy można gardzić krwią Polaków – zesłańców radzieckich gułagów i przesiedleńców tylko dlatego, że nie zdążyli lub zdążyć nie mogli, aby opuścić Rosję wraz z armią gen. Andersa?
A czy można odbierać im prawo do tej wspólnej radości 9 maja 1945 roku tylko dlatego, że mając nadzieję na powrót do domu, podżyrowali plan wujka Joe biorąc udział w bitwie pod Lenino i tracąc tam 1/4 stanu osobowego ?
I czy wreszcie można powiedzieć Rosjanom, że owo wyzwolenie nie było aż takie słodkie, że oto już miesiąc później w Moskwie rozpoczął się proces przywódców państwa podziemnego, określanego procesem „16-tu”, że oto już wkrótce miał się rozpocząć czas budowy innej Polski, na narzuconych warunkach?
Podobnie jak nie świętujemy już 1 Maja, tak od 20 lat nie świętujemy już 9 Maja, ale to i tak nie zmienia faktu, że 600 000 żołnierzy Armii Czerwonej zostało tu – miedzy Bugiem i Odrą.
Żeby zrozumieć, czym jest dla Rosjan 9 Maja, trzeba tam z nimi być i … my to teraz zrobimy.
*
katiusza
**
Chłopaki z kołchozów, ze stepowych równin idąc na Berlin, o czym myśleli? Czy w ich młodych głowach tłukły się rewolucyjne ideały, czy w ich planach było wzniecenie światowej rewolucji, tak jak chciano to zrobić w 1920 roku w czasie walk ich ojców z pańską Polską?
Owszem były rozkazy, oficerowie politycznej poprawności i oddziały Smierszu.
Na pewno nie brakowało w ich sercach chęci zemsty i rewanżu na Niemcach za spalone miasta i wsie, za gwałty na żonach, siostrach i matkach.
A Berlingowcy, co czuli, gdy mijali swoje rodzinne strony, czy mieli nadzieję na powrót do domu, czy mieli nadzieję na Polskę wolną i niezawisłą?
Mieli ją na pewno aż do lata 1944 roku i zatrzymania ofensywy pod Warszawą na praskim brzegu Wisły.
Dziś 65 lat później już nawet Kalinka brzmi inaczej…
*
kalinka
**
Czy wiedząc tyle ile wiemy i czekając cały czas na otwarcie archiwów brytyjskich i rosyjskich mamy prawo być dzisiejszego dnia w Moskwie?
Czy możemy czynić innym i sobie zarzuty, że nie wypada i że oto znów „na pasku” Moskwy?
Dobrze, że dziś maszerujemy w Moskwie i to zaraz po oddziałach WNP – będąc tam spłacamy dług wobec tych prostych chłopaków, którzy myśląc o zemście, myśleli też o przygodzie, zegarkach i rowerach. Wielu z nich, którzy wrócili potem z Berlina otrzymało od wujka Joe „skierowania” na oglądanie białych niedźwiedzi i kto wie może nawet w towarzystwie tych, przeciw którym walczyli wcześniej?
Wojna rządzi się swoimi prawami – wiedzieli to mieszkańcy Gdańska, którzy z obawy przed „Iwanem” i Wojskiem Polskim przywiązywali młode kobiety do kominów lub ukrywali je w łóżkach 80-letnich staruszek, mając nadzieję, że w ten sposób uchronią je przed gwałtami.
Zwycięzcy się nie sądzi – wiedziały o tym mieszkanki Berlina masowo gwałcone po zakończeniu działań wojennych, ale przecież był to tylko postępowanie zgodne z kodeksem Hammurabiego. Było to picie piwa, wcześniej naważonego.
*
Będąc 9 Maja 2010 roku w Moskwie dajemy dowód, że krew polskiego żołnierza ma jednaką cenę i nie różnicuje się na tę lepszą, bo zachodnią i tę gorszą, bo przybyłą ze wschodu.
W czerwcu 1946 roku nie znalazło się dla nas miejsce na paradzie w Londynie - nasz sojusznik z obawy przed gniewem wujka Joe o nas zapomniał, tak jak trzy lata wcześniej nie pytając, przy pomocy zapałek zaprojektował nową granicę Polski.
Czy zatem 9 Maja może być również naszym świętem? Czy tego dnia zupełnie nieprzymuszeni zechcemy wywieszać flagi narodowe? To już teraz na szczęście zależy tylko od nas. Może za 5 lat…
*
tomuś
*
Aleksandrów, 9 Maja 2010. Na próżno szukać wyraźnych akcentów w homilii bądź w modlitwie powszechnej poświęconej temu dniu. Wujek Joe miał moralne prawo, aby kazać podpisać kapitulację raz jeszcze – bo chociaż rosyjskie baby nastarczały z rodzeniem, to aż do czerwca 1944 roku musiał czekać na rzeczywisty drugi front w Europie. Wielki przyjaciel Polski – Norman Davis w jednej ze swoich książek pt. „Europa walczy” nie pozostawia złudzeń, że zwycięstwo nad III Rzeszą przypada Rosji – jeszcze tak niedawno sojusznikowi drogiego Adolfa.
Aleksandrów, 9 Maja 2010. Na próżno szukać „medalionu” żołnierza w rosyjskim mundurze, który wraz z renowacją wojennych kwater zniknął z wojennego cmentarza.
Aleksandrów, 9 Maja 2010. Młoda jeszcze kobieta pochyla się nad kwaterami poległych żołnierzy, wciskając w ziemię sztuczne żonkile…
*
b_k
**
Rychu & Jonasz
*
Zdjęcie: jeden z krzyży na cmentarzu wojennym w A.